Een kado met een grote strik!

Een foto challenge van #dippiedips en een mama zijn de inspiratie voor deze blog.

Dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is om mama te worden/ te zijn weten we allemaal wel, en als we het dan mogen zijn dan is het ook allemaal niet zo vanzelfsprekend.

Ik trouwde met Harrie, en we hadden een kinderwens dat wel maar door het ziek zijn van mij hadden we een kleine kans dat die wens in vervulling zou gaan.

Soms was ik daar verdrietig over, andere dagen was ik weer hoopvol en door een drukke baan was ik er ook lang niet altijd mee bezig.

Toen ik op een zondagmorgen ontdekte dat ik zwanger was heb ik volgens mij de hele dag gehuild, en hebben we samen een hele lange wandeling gemaakt. 

Het overviel me enorm, ook de twijfel of ik het wel aan zou kunnen, de blijdschap won het van de angst...

Na 40 weken kregen we een prachtige gezonde zoon Jop.

Jop is inmiddels 3 jaar, een lieve, ondernemende en leuke peuter. Hij geniet van de psz, speelt graag met vriendjes en haalt ook regelmatig echt kattekwaad uit.

 Zo had hij een stift te pakken gekregen en was dus zijn kleren aan het kleuren, klimt hij via een stoel op het aanrecht om even te zwaaien, en als je vraagt Jop ga je even opruimen dan is het antwoord vaak 'nou ik denk het niet hoor' of wat denk van je een pak hagelslag leeg kiepen want dan kan hij met z'n trekker dat op scheppen.

Vaak heb ik echt wel binnenpret erom omdat ik geniet van de fantasie die zich nu razendsnel ontwikkelt, maar het levert ook regelmatig echt een soort tweestrijd op van moet ik nu boos zijn of moet ik proberen het lief op te lossen.

Het moederschap is een prachtig geschenk  Jop is een prachtig geschenk, het mooiste kado ooit gekregen.

Hij is een mensje waar ik voor mag zorgen, waar ik van mag houden, waar ik mama van mag zijn.

Jop gaf me die titel, en die draag ik met trots, soms door mijn gezondheid kan ik niet altijd de mama zijn die ik graag zou willen zijn, maar ik krijg iedere dag de kracht om voor hem te zorgen...

En zo deel ik regelmatig even mijn mama struggles met andere mama's en dan komen we altijd weer tot de conclusie dat we ons best doen en dat is goed genoeg, we hoeven niet iedere dag te pieken.

Want weet je mama, jij bent het grootste geschenk in het leven van je kindje(s), laten we vooral vaak lachen om het mama zijn, want het is soms lachwekkend ingewikkeld.

Ligt de lat weer veel te hoog,

Loop er dan lachend onderdoor.